Three girls jest to trzy odcinkowy serial produkcji BBC dostępny na platformie Netflixa.
Opowiada historię nastolatek wykorzystywanych seksualnie przez mężczyzn z bliskiego wschodu zamieszkałych na terenach UK.
Wstrząsnęło mną to, co zobaczyłam, i nie dlatego, że dziwi mnie fakt, że dziewczyny tak łatwo dały się zmanipulować, zastraszyć i trwać w tym procederze. Zszokowała mnie postawa społeczeństwa, rodziców, pracowników socjalnych, policji.
Moje zdanie.
Wiele brytyjskich rodzin nie zna życia innego, niż te, które mają w tej chwili, z dala od innych nacji. Wiedzą, że jest jak jest i wszyscy są, czy też byli „very welcome” w ich kraju. Wmawia się im już od pokoleń, że każdy przejaw nietolerancji jest zły, nawet kosztem ich dotychczasowego życia. Wiem, to bardzo mocne zarzuty, ale bardzo proszę abyście się z nimi nie utożsamiali. Jest to jedynie moje zdanie, które wynika z obserwacji i rozmów przeprowadzanych z tubylcami.
Oczywiście, nikt nie chciałby być oceniany przez pryzmat zachowań innych osobników tej samej nacji. Zgadzam się z tym, w przeciwnym razie, każdy Polak byłby złodziejem, czy co tam jeszcze się o nas mówi.
Ale do brzegu.
W filmie przedstawiono problem, dosłownego, handlu ciałem nastolatek pod nosami dorosłych. Tych samych, którzy powinni bronić takie dzieci przed niebezpieczeństwem.
Owszem dzieciaki są podatne na sugestie innych i potrafią robić potworne głupoty. W kraju, w którym każdy 16 latek jest już traktowany jako osoba dorosła i oczekuje się od niego, aby wnosił jakiś udział do swojego jestestwa, jest co najmniej dziwny. Bo wyobraźcie sobie sytuację. Wedle prawa, rodzice nie powinni zostawiać swoich dzieci samych w domu do 12 r.ż. jeśli uważają, że nie są w stanie same zapewnić sobie „bezpieczeństwa”, a jednocześnie każą im już wybierać szkoły i przedmioty, bo muszą obierać swój kierunek życia. Nie sądzicie, że to absurd? Dlaczego o tym piszę? A no dlatego, że te dzieciaki pomimo wcześniej wspomnianych przeze mnie praw i obowiązków dodatkowo robią co chcą. Dla wielu rodzin normalne jest „fakanie”, picie czy jaranie dzieciaków. Wpływ na to ma wiele czynników, wszelkiego rodzaju zaniedbania wychowawcze oraz towarzystwo, które nie rzadko odgrywa kluczową rolę. Pokusa czai się na każdym kroku i nie ma ona nic wspólnego z innymi, wcześniej przeze mnie wspomnianymi nacjami.
Nic nie jest tak, jak być powinno.
Dziewczyny przedstawiono w filmie jako potężnie zagubione istoty w świecie dorosłych. Rodzice pędzą przed siebie i nie potrafią sobie poradzić z nastoletnimi dziećmi. Smutna, potargana rzeczywistość, w której nawet policja wyciera się zeznaniami dzieci przeciwko swoim oprawcom. Skala tego procederu była tak potężna, że mój mózg do tej chwili nie jest w stanie tego ogarnąć.
Tak, wiem, wylazł ze mnie troll, bo żaden system nie jest idealny. Zapewne wynika to z mojego wychowania, ale nie wyobrażam sobie takiej sytuacji z udziałem moich dzieci.
Dla pełnego zrozumienia.
Aby sprostować moją wypowiedź już tak do końca, co miałam na myśli pisząc o tych „różnych nacjach”. Oczywiście nie chodzi mi tylko o mieszkańców bliskiego wschodu. Traf chciał, że tym razem to oni występowali w roli cwaniaków i alfonsów. Prawda jest taka, że takim samym „sprytem” mogli wykazać się rodzimi mieszkańcy kraju. Bardziej chodziło mi o zwrócenie uwagi na fakt, że taki proceder powstał i miał się świetnie pośród jednej konkretnej nacji, a ludzie ze względu na swoje poprawności nie potrafili wyegzekwować prawa w odpowiedni sposób. Dodatkowo zrzucali winę na dzieci, które w pewnym momencie filmu jasno i klarownie zostały przedstawione przez pracowników socjalnych, nie jako ofiary, ale jako prostytutki.
