Stranger Things
Wiecie, czy nie wiecie, że fanką ST jestem ogromną. I tak, dopiero niedawno zakończyłam oglądać trzeci sezon. Okres wakacji był dość wymagający, a zaległości jakie powstały w cale nie pomagały w codziennych planach wygrzebywania się z nich. Ale do rzeczy.
Przed trzecim sezonem Stranger Things, dla przypomnienia, obejrzałam wszystkie dotychczas już powstałe odcinki. Jestem na bieżąco z odświeżoną historią, dlatego też postanowiłam zrobić małe podsumowanie.
Stranger Things 1
Oj, działo się, pierwsze wrażenie i każde następne było niesamowite. Pamiętam, kiedy zobaczyłam chłopaków grających w grę fabularną D&D — Dungeons and Dragons, i o mało nie zeszłam na zawał. Ciężko mówić tutaj o moim dzieciństwie, bo czasy nie te, ale mimo wszystko, Nerdem się jest i zostaje do końca życia. Sami z mężem posiadamy Gasnące słońca i sporo gier RPG, dlatego tym bardziej dla nas to dość sentymentalny moment. Ktoś, kto kiedykolwiek grał w tego typu gry, doskonale będzie wiedział o czym mówię.
Ale, wracając do filmu, dla mnie osobiście, od tej chwili nie mogło być źle — tj. owszem, mogło i to bardzo, ale czułam, że się jednak nie zawiodę. I tak właśnie też było — niesamowicie intrygująco, dosłowna rozpusta dla głowy i wyobraźni. Historia i klimat tak bardzo wciągające, że każda jedna wolna chwila przeznaczona była na film. Bohaterowie, zwłaszcza niektórzy, wywołujący ogromne poczucie sympatii i radości zarazem.
Stranger Things 2
Niestety nie mogę tego samego powiedzieć o części drugiej. Nie wiem właściwie dlaczego, ale brakowało mi chyba już tego momentu zaskoczenia, aczkolwiek śmierć Superhero i tak była potwornie smutna i przykra. I wierzcie mi, pomimo ponownego obejrzenia, nic się nie zmieniło w odczuciach do serialowej tragedii. Podobało mi się również rozwinięcie tematu, gdzie jeden z bohaterów zostaje owładnięty mocą z innego wymiaru i za jego pomocą próbuje dopaść swoich przeciwników. Zakończenie również wywarło na mnie niesamowite wrażenie, kiedy to 11- stka rozpieprza system i zamyka portal, jednocześnie uśmiercając wszystkie Demopsy 😉
Stranger Things 3
I tutaj mamy powrót tego całego efektu WOW z części pierwszej. Jest kilka dziwnych posunięć, jak np. wmieszanie w historię rosyjskiego nasienia — świrów i ich naukowców, którzy ponownie próbują przebić się do świata po drugiej stronie. Z jednej strony jest to dość nietypowe ale jednocześnie nieoczywiste w swej oczywistości. Bo przecież tylko Rosjanie słyną z wiecznej walki z USA, wyścigu na największe osiągnięcia techniki, nauki, wynalazków i rozwoju. Rozwinięcie historii jest świetne i ma sens, wątek z części poprzedniej został odpowiednio poprowadzony. Bohaterowie ponownie udowodniają, że potrafią działać w mniejszych grupach, aby ostatecznie połączyć swoje siły w jedną całość. Niestety i w tej części śmierć zbiera swoje żniwa, dla mięciochów na 100% nie obyło się bez łez. Ale koniec końców, przecież i tak wszyscy wiemy kto siedzi w rosyjskim więzieniu i czeka na ratunek 🙂
Podsumowanie
Cóż ja mogę wam powiedzieć więcej, poza tym, że czekam na kolejną część tak samo, jak na poprzednią. Słuchy chodzą, że niby ma powstać na początku 2021 roku, być może pod koniec 2020. Do tego czasu obejrzę sobie ponownie poprzednie sezony kilka razy, może doszukam się w nich drugiego dna 🙂 Tymczasem zostawiam was z tą niewiadomą, i życzę wytrwałości w oczekiwaniu na dalsze losy bohaterów i miasteczka Hawkins.
